Πράγματι σειρά μελετών επιβεβαιώνει ότι σε μεγάλο ποσοστό των κλασικών δερματολογικών παθήσεων υπάρχει και ψυχοσωματικό υπόβαθρο, οι εξελίξεις δε στην βασική έρευνα έρχονται τα τελευταία χρόνια να μας αποκαλύψουν και τις ακριβείς οδούς επικοινωνίας του δέρματος με το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Εκτός όμως από το σημαντικό ρόλο του στρες στην πυροδότηση ή επιδείνωση κλασικών δερματολογικών παθήσεων δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αμιγούς εκδήλωσης ψυχικών παθήσεων στο δέρμα μας. Καθώς μάλιστα για πολλούς ασθενείς η έγκαιρη συμβουλευτική και θεραπευτική προσέγγιση από τον εξειδικευμένο ιατρό ψυχικής υγείας δεν είναι πάντα εύκολη απόφαση, συχνά ο πρώτος ιατρός που θα έρθει αντιμέτωπος με την διάγνωση είναι ο δερματολόγος.

Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς άλλους η ψυχοδερματολογία αναπτύσσεται τελευταία ως ξεχωριστή κατεύθυνση της δερματολογίας και έρχεται να δώσει λύσεις τόσο στους ασθενείς, όσο και στους θεράποντες ιατρούς μέσω της βελτιστοποιημένης διατομεακής επιστημονικής συνεργασίας.