Δερματολογία

Πολύ συχνή πάθηση του δέρματος, με τρεις κύριες υποκατηγορίες, την ατοπική δερματίτιδα, την αλλεργική δερματίτιδα εξ’ επαφής και την ερεθιστική δερματίτιδα. Χαρακτηριστικό κοινό σύμπτωμα είναι ο κνησμός, η κλινική εικόνα είναι αρκετά παρόμοια και ποικίλλει ανάλογα με το αν η δερματίτιδα βρίσκεται σε οξεία φάση (έντονος ερεθισμός, φλεγμονή, φυσαλίδες, δευτερογενής επιμόλυνση με βακτήρια) ή σε χρόνια φάση (υπερκεράτωση, απολέπιση). Η ατοπική δερματίτιδα εκδηλώνεται αρχικά στην βρεφική και παιδική ηλικία με εξάρσεις στην εφηβεία και το γήρας. Διακρίνεται σε ενδογενές και εξωγενές έκζεμα ανάλογα με τον ρόλο που παίζουν εξωτερικά αλλεργιογόνα όπως η γύρη και τα τρόφιμα στην επιδείνωση της πάθησης. Η αλλεργική δερματίτιδα εξ’ επαφής προκαλείται από άμεση επαφή του δέρματος με αλλεργιογόνα στο περιβάλλον όπως το λάτεξ και το νικέλιο που είναι πολύ συχνά σε προϊόντα καθημερινής χρήσης και καλλυντικά. Η ερεθιστική δερματίτιδα είναι το αποτέλεσμα επαφής με τοξικές ουσίες όπως διάφορα χημικά ή συστατικά φυτών. Ακόμα όμως και η υπερβολική και συχνή έκθεση στο νερό μπορεί να προκαλέσει χρόνιο ερεθισμό του δέρματος. Η προληπτική θεραπεία συνίσταται στην αποφυγή των ερεθιστικών ουσιών και των αλλεργιογόνων αλλά και στην εντατικό και συνεχή ενυδάτωση του δέρματος με κρέμες φραγμού (barrier creams) με εξαιρετικά αποτελέσματα. Αλλά και στο εγκατεστημένο χρόνιο έκζεμα που συχνά συνεπάγεται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση για τον ασθενή τα τελευταία χρόνια συντελείται κυριολεκτικά επανάσταση στην τοπική θεραπεία με νέους ανοσοτροποποιητές με άριστο προφίλ ασφαλείας αλλά και με την συστηματική θεραπεία με πιο πρόσφατη εξέλιξη την έγκριση της αλιτρετρινοϊνης